سبک تاریخی

سبک تاریخی : سبکی که شاید قرنها قدمت دارد، بیشتر کارشناسان قدمت این سبک را ٣٠٠سال می دانند .ولی بنده بر این عقیده ام این سبک به اندازه عمر بشر قدمت دارد .در این سبک تمام  رویدادهایی که قابلیت و ارزش خبری دارند مثل یک قصه در جهت عقربه های ساعت  جز به جز با وقوع رویداد نوشته می شوند

-در این سبک ،خبر با لید همراه نیست وآنچه که در اول خبر می آید مطالبی کلی وخارج از قائده لید است.

-این سبک همچون سایر سبکها که شرح آن خواهد رفت مزایا ومعایبی دارد.

معایب:

-در  این سبک خبر طولانی بوده وگاهی خارج از حوصله صبور ترین مخاطب است .

- ترکم مطالب واطلاعات در این سبک منجر به این می شود که مخاطب گاهی اوقات اصل موضوع را فراموش کند.

مزایا:

- جزئیات در این نوع خبر نویسی هرگز فراموش نمی شود.

- به علت این که خبر با اولویت وقوع آن نوشته می شود خبر نگار نمی تواند در خبر دخل وتصرف کند.

-در کل آنچه که می توان در شرح این سبک خبری گفت اینکه به نظر می رسد این سبک در حال حاضر در اکثر رسانه های دیداری وشنیداری پر مخاطب با توجه به تغییر شکلی ومحتوایی خبر جای خود را  از دست داده است.

در نهایت این که این سبک هم اکنون با رخت بر بستن ازمقوله  خبر در   اداره ها و شرکت ها در قالب صورت جلسه و گزارش ها نمود پیدا کرده است .

مثال : داستان سرقت یک بانک در  قصه زیر  نمونه یک خبر به سبک تاریخی است که ساده ترین مثال برای کارآموزان است.

من و بابام رفته بودیم به خیابان گردش کنیم. بابام از یک فروشگاه اسباب بازی، برایم یک فرفره خرید. توی پیاده رو، جلو در بانک، داشتم فرفره بازی می‌کردم. ناگهان مردی دوان دوان آمد. مرا انداخت زمین و با عجله رفت توی بانک. من داشتم از درد گریه می‌کردم که بابام خودش را به من رساند. به بابام گفتم: مردی که مرا انداخت توی بانک است.

 

  من و بابام رفتیم توی بانک. بابام عصبانی بود. مشتش را آماده کرده بود تا آن مرد را بزند. آن مرد را به بابام نشان دادم. دو تا هفت تیر در دستش بود. بابام یک مشت محکم به چانه آن مرد زد. هفت تیرهای آن مرد به این طرف و آن طرف افتاد........

 تابعد.